Gülizar talanmış bülbül uçmuyor,
Arılar gücenmiş konup göçmüyor,
Gönül ikliminde çiçek açmıyor,
Bir saksıda çalı oldu öfkemiz.
Sorup dinlemeden hemen saldırdık,
Hatırı gönül'ü yıkıp kaldırdık,
Sevgiyi batın da boğup öldürdük,
Zamane den miras kaldı öfkemiz.
Hani başkasını görmez di gözü,
Çok çabuk unuttuk verilen sözü,
Üflemeden söndü bu aşkın közü,
Hayalleri esir aldı öfkemiz.
Nasıl vurdum duymaz bir toplum olduk,
Arayıp hatayı maddede bulduk,
Riyakar sevgiyle duygular çaldık,
Yüreklere ateş saldı öfkemiz.
Uykular bölünüp yandıysa ciğer,
Özveriyle yaklaş sevdiysen eğer,
Yar'ın bir gülüşü dünyaya değer
Çok zülüften teller yoldu öfkemiz.
Cevdet Altay. . . . . . 21.07.2017
Kayıt Tarihi : 22.7.2017 12:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!