Sözlerin kurşun gibi oturdu yüreğime
Yine öfke duymadım öfkemi sınırladım
Nefret duygularımı mağlup ettim sevgime
Hiçbir öfke duymadım öfkemi sınırladım
***
Adımı duyduğun da nefretin kat kat artar
Beni kötü belledin öfken sınırı tutar
Yüreğinde ki nefret gül yerine taş atar
Sana öfke duymadım öfkemi sınırladım
***
Ben adını duyunca saygıyla hep anarım
Şubat ayında bile ateş olur yanarım
Bu sevgiyle saygıma bir karşılık ararım
Yersiz öfke duymadım öfkemi sınırladım
***
Yazdıklarıma bakıp adını arıyorum
Sayfa sayfa dolaşıp mesajlar tarıyorum
Heyhat senin bir türlü adın bulamıyorum
Kinle öfke duymadım öfkemi sınırladım
***
Ruhi okuyup yazar kinle öfkeden uzak
Unutulmaz dostluklar dost olsa da çok uzak
Hani bir hal gelirse sarar her yanım merak
İsmen öfke duymadım öfkemi sınırladım
15.09.2008/OLTU
Kayıt Tarihi : 15.9.2008 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)