İsiyan ediyorsun gözler nem olmuş
Bastığın topraklar yeşermiş yokken
Gurur eden sensin burdan geçmedin
Ağlıyorsam yaş yok gömdüm içime
Yıktın beni kalkamam ki bir daha
O farkında ben değilim öfkeden
Öfkeme yenildim nefret yok oldu
Ağlayan o benim sözüm geçmiyor
Mektupu alınca baktım adı yok
İçine bakınca ben yok olmuşum
Ellerim titiredi yırtmadım kalsın
Ağladım bir gün bana bu çoktur
Sözüm çok var şimdi kalsın içimde
Faydası yok demem kalsın diyemem
Kolay değil kopmak bıraz zor gelir
Çölde susuz kalan ağaç kururmuş?
Kayıt Tarihi : 25.5.2012 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ÖFKEME YENİLDİM SUÇUM VARSA RAZIYIM? ?
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/25/ofkeme-yenildim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!