Kazıdım kalbimde kalmadı yerin
Sapladığın okun yarası derin
Aklımdan çıkmıyor söylediklerin
Ben öfkeme dizgin vuramıyorum
Kapanmaz artıyor öfke eştikçe
Yürek sızlar yarasını deştikçe
Çığ gibi büyüyor günler geçtikçe
Set olup önünde duramıyorum
Sebebi sen oldun sen bu çilenin
Dostun değil her yanına gelenin
Ağzında kem sözler seni bilenin
Bu yüzden kimseye soramıyorum
Bir daha geçmesin yolun buradan
Seni bana göstermesin yaratan
Geçti gitti yıllar aylar aradan
Ben artık hayaller kuramıyorum
Kayıt Tarihi : 18.4.2020 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmenci 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/18/ofkeme-dizgin.jpg)
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (5)