Sana seni sevmediğimi söylediğim o günden beri
Gölgem dahi peşimden gelmiyor artık
Ben bile bana küstüm.
Sadece hayalinle konuşur oldum
VE.....
O Kadar büyüdüki kendime öfkem,
Aynadaki aksime tükürür oldum.
Kendi sigaramı da yakmıyorum kendime kızdığımdan
Yanlızlığı öylesine ölesiye yaşıyorumki
Kendime hastir çekiyor kendim.
Sonunda bensizde bırakıyorum kendimi sensizliğimde
Eğer bilseydim,bilebilseydim,
Hiç Düşünmeden söylenen o sözlerin
Sonrasındakı günlerime karabasan olacağını
Ve defalarca kendime kin kusacağımı,
Kınında muhafaza ederek gururumu
Sökmezmiydim bencilliğimin dişlerini
Dağlamazmıydın gözlerini kıskanclığımın
Artık ne olacak bilemiyorum
Nasıl arınırım bu beni sensizliğe iten benden
Ve artık sadece hayallerimde kalan
Gözlerindeki o gülüşe nasıl bakabilirim yine
Eskisi gibi utancsızca
Kayıt Tarihi : 3.5.2005 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/03/ofkem-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!