--------------------
Vuslatlar maviye
Yaşamlar siyaha çalınca,
Diz boyu bataklık
Uçurum boyları…
Sürükler gecenin ortasından,
Bir tufanın esintisine kaptırır
Kaypaklığın verdiği ihanetleri…
Geçmişten süzülüp gelenler,
Hatırlatırlar maziyi.
İndirirler yaşamın şalterini.
Sevdiklerinin gülüşlerini…
Taze bir dal misali,
Kesip biçenlerden arındırmak için düzeni...
Yel estirirler alabora olur kavgalar
Geleceğe özlemdir bin umut olan.
Vururlar kederli ışığını,
Yorgun sokaklarına şehrin.
Yarın için bir şey yapma aşkı
Umuttur bir zafer sarhoşluğunda.
Düzenbaz ihaleler,
Komik oy talepleri,
Lüks kentlerin
İkide bir sökülen kaldırım taşları,
Patika yolda yalın ayak bir çocuğun bakışları,
Ve insan ayrımcılığının gerçekleri,
Kimsesiz köylere
Yankısız ağıtlarla
Kök olur,
Yeniden durmaz açar,
Toprağın madenselliğine uzanır,
Öfkeli yüreğin suskun dili.
Murat YançKayıt Tarihi : 25.7.2007 23:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Yanç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/25/ofkeli-yuregin-suskun-dili.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!