başımın üstünde öfkeli bulutlar
Beyaz gri, koyu siyahlar,
Kime kızmışsa kızmışlar
Ağızlarında korkunç homurtular.
Neye, kime bu kızgınlıkları?
Bize karşı, yada biz öyle sanırız;
Az sonra düşer damlaları
Korkar, ürker, ıslanırız.
Biz insanlar varya bizler,
Ne bulutları anlamışız,
Ne de bunların canlı olduğunu;
Hatta, dişilerinin de erkeklerinin de
Bulunduğunu, hiç anlamamışız.
Bulutlar hayat dolu,
Varsın kükresinler dolu, dolu,
Aldırmam, kızmam da onlara
Nasibimiz, kısmetimiz neyse,
Onunla ağlarlar talihimize
Kısmet bu, hiç belli olmaz:
Bazen yağmur yağdırırlar, üstümüze
Bazen de kar, ile dolu.
Bulut bu meşrebi belli olmaz,
Erkekeleridir hep bağıran, çağıran
Dişileri hep zavallıdır;
Bütün dişiler gibi
Coşan, hep gözyaşı döküp ağlayan.
'1976 Maltepe/ İST. Kemal polat'
Kemal PolatKayıt Tarihi : 12.11.2007 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erkekeleridir hep bağıran, çağıran
Dişileri hep zavallıdır;
Bütün dişiler gibi
Coşan, hep gözyaşı döküp ağlayan.
.....elinize sağlık
KUTLARIM ELİT ÇALIŞMANIZI
TAM PUANLA
SAYGILAR
Şiir yüreğinize sağlık sayın Kemal Polat...
TÜM YORUMLAR (6)