Öfkeli Bir An Şiiri - Veysi Çakır

Sizi ne kadar kırdığımı biliyorum
Hepinizden özür dilerim hayat kadınları
Öfkeli bir anım sizi betimledi şahsiyetsizlere
Ne olur kırılmayın bu serseriye

Hani dürüstlüğe vursak vallahi daha iyisinizdir
O sütü bozuk bakirelerden
Dedim ya özür dilerim bir an boş bulundum
Yoksa o taştan hikayeleri nasıl yaşardı insan bir gurbet adamının göğsünde

Bir memleket yetermi ahh o yufka yüreğinize
Taşmaz mı bedenler ozon tabakasından öteye
Işımaz mı o ışınlar sadece sizlere
Yansımalar düşmüşte gövdelere hologram olmuş sizlere

Siz bakmayın onlara kızmayında
Ne bilsinler ekmeği su ile yemeği
Acının sadece iğne batması olmadığını
Salına salına yürüyüş olur gider bir kaldırımdan bir kaldırıma

Ama sizler okşarsınız o kaldırımları ellerinizle
Basıp geçmelerine rağmen kirli bedenleriyle
Ah siz taşı yumaşatan bahtsız kardeşlerim
Vallahi sözüm dışardaki mecliseydi

sarsanız bedenimi bir kardeşin erotizminde
yine de daha temiz kalırdı, onların kiralık eşlerine
seve seve akıtırım o kanı içime
sizden bir parça olmak vardı ya
aldılar onlarıda