ÖFKE ŞİİRLERİ

Hep git diyorsun ya sen bunda halel yok mudur
Lügatin eksik m'ola onda hiç gel yok mudur
Bu ne öfke,bu nefret korkarım ki sevgili
Sen de aşık olursun böyle mesel yok mudur
..

Bitmezisen istedin öfkeler kalsın
Söyleme sen sakın rüzgar getirmiş
Gül bahçen vardı sen mis kokardın
Beklemezdim senden bu öfke niye

Ağaç oldum sana yaprak vermiyor
Gidilmez yoldayım istediğin buyudu
..

I
öfke
kendinden geçmiş dirayet
- ki sessizlik bozar bütün yeminleri
gürültücü sevgileri
öfke
teninde ter gözenekleri
..

Neden bu düşmanlık güzelliklere
İnsanlık tükenmiş, öfke yok yere
Kiminin derdine sevilmek çare
Kimi çok sevilir sevmeyi bilmez.
..

Kavgayı bulutlara yazdık.dünyayı fethetti
Yağmurlar yağdı bulutlar ağladı, kavga hiç yitmedi
Damlalar halinde düştü,dağıldı yeryüzüne,göl oldu

Öfke, yüreklere kazındı, kan oldu dolaştı beyinlerde.
Yürekler dindi,kanlar aktı,analar ağladı,öfke yitmedi
Ölüm merasimlerinde çoğaldı, dalgalandı,çoştu ve aktı
..

kuşatmanın tel örgüleri dağınık ve kurşunlu
yarım bir kadem yarası böğrümün kıyısında
kurşun sıkılır düşüme,şiire,aşka ve yarına
bir çemberin içinde öfke,umudu asmada...

aşağılık bir dramda başrol yüklendim
alkış tutsun sarı ağaçlar,tekleyen yüreğim
..

Öfke ne kadar tatlı, sabır ne kadar güzel
Kırıp dökmek bayağı, sabırsa ulvi bir el
Ne kadar vazgeçsen de ne olursun yine gel
Hedef kalpler olunca, başlara taçtır sabır.
..

Umut Varoldukça; İNSAN SEVGİSİYLE DÖNEN KALEM HUZUR! .=00.000.001=

Bulutları Gözlerine Ağdıran ve Bardaktan Boşarnırcasına Ağlatan ve de Verdiği Sözü Unutarak, Kendi Nefsinin Köleliğini Yapanlar, Bir Gün Gelir, Onlarda Dersini Alır Şu Hayattan İNŞALLAH, DİYEREK UMUTLUYUZ! . Gözlere Bulut Ağdıran Zalimliğin Üzerine Bardaktan Boşanırcasına Rahmet Yağar Da, Gerçekten Sevgi Duyanın Gönlüne Yıldırım Düşer Daima! . Yıldırımdır; Sevginin Büyümesine Neden Olan ve Tepkisiz Kalamaz İnsan! . Biz İnanıyoruz Ki Gönlümüze Düşen Yıldırımla; Silahlar Susacak, Gösteriş Bitecek, Öfke Dinecek, Kin Unutulacak, Nefret Yenilecek ve İŞTE İNSAN O ZAMAN; GERÇEK BARIŞ, GERÇEK HUZUR ve GERÇEK UMUT ile YÜZLEŞECEK! . Gerçeğe Uyanan; Kendi Varlığını ve Yurdu ile Yurttaşının Güvenliği İçin Adanmalarla Kendini Belli Ediveriyor! . Biraz Rahatımızı Kaçırsa Da Yazdığımız Metinlerimiz; Anlayışın ve Hoşgörünün Zaferine Büyük İnanç Beslediğimzden ve Düşünen İnsanların Var Olduğuna Olan İnancımızdan, Kalemlerimiz Dönmeye Devam Ediyor ve Kendi Yazdığımız Metnimizden, Kendi Hissemize Düşeni De Düşünmeden Edemiyoruz Yine! . İyi Halden, Daha İyi Hale Geçebilmek İçin; OKUMAK, DÜŞÜNMEK ve KALEME ALARAK PAYLAŞMAK GEREKİYOR! . BU YOLDA İLERLEYEN ve BİZE ÖRNEK OLAN DEĞERLİ BÜYÜKLERİMİZE ÇOK TEŞEKKÜR EDER, ELLERİNİZDEN ÖPERİM! . Varlığımızın Manasına, Verdiği Emekle Işık Olan Tüm Büyüklerimize SAYGI DUYMAK ve ONLARIN İSTEDİKLERİ GİBİ İYİ BİR İNSAN OLMAK ve GERÇEK UMUT ve de GERÇEK HUZUR İÇİN ONLAR GİBİ YİNE YENİDEN PAYLAŞABİLMEK HAYATA DAİR NE VARSA! . {Yazan: Kemal KABCIK – ANTALYA - 20 Eylül 2013 Cuma 03:37:06}
..

insan hayat yokuşunun kurumaz suyu
vicdan için bilinmez sifiri kuyu
öfke düşmanın bitmez huyu
ölüm ise aşkın asil uykusu
..

Aşk Matematiğin iflasıdır. Çünkü aşkta iki tane birin toplamı yine bir olmalıdır.

Aşk dağının zirvesi, Tanrının mabedidir.

Aşk çözememekten zevk aldığın tek bilmecedir...

Evet aşk güzeldir. Ama kıskançlık, nefret, öfke, şiddet gibi çirkinliklerin takabileceği en güzel maske de yine aşktır...
..

zamana yayılmış bir çığlık duyulur anaların öfke ve şefkat dolu yüreklerinden,külliyeler ve manastırlar şahitlik eder kadim din ve kültürler ile,
habire acı yoğururlar yüreklerinden insanlığın olağan sessizliğine ve bir hawar kopar ağızdan edi bese diye,işte o an utanır adamlar iradelerine benzin dökerler yanmaz ana yüreği gibi,
utanırlar,utanırız...
bir buram utamı bir kaşık ile yüzlerine sürerler unutmamamk için utançlarını...
..

Seni anlatan
Bir şiir yazdım dün gece
Uykuya doğru...

Kelimeler kelimeler
Derken..
Yavaş yavaş
..

Dedem rahmetli, bizlere derdi;
“Keskin sirkeyi koymayın küpe”
Bak öfke günün en büyük derdi,
Dedemin sözü, kulağa küpe! ..

10.09.2006
..

Dilimde kıyım hicranlar, harcanmış umutların dağlarında sesim mağrur bir yankı
Asaletini kaybetmiş aşklar ekranda, soyunu inkâr eden masallar eskimiş bir şarkı
Sırlarını taşıyorum ertelenmiş sevdaların, yalnızlık molasız yüreklerde başkaldırı
Şarapta tortu, yüreklerde hüzzam yontu ve hazin bir yakarıdır aşkın dil hıçkırığı

Emanet seviler uçurumunda bir adam, öfkeli aldanmışlıkların kahpe hıncıyla ruhunu düşlere atıyor. Ömrün dikey yarlarından süzülürken boşluğa kendi türküsünü söylüyor. Mağrur kırılmaların utançları oynuyor yanılgıların sahte ekranında, yaşam kervanı nicedir aldanışı taşıyor.

..

Nikâhlar kıyılır helal oluyor
Ayrılık olunca öfke soluyor
Hasenat, seyyiat burda doluyor
Nikâh bitince de haram oluyor

21.04.2009
..

Akreplerin nefreti gözkapaklarımı kızgın demirlerle dağlarken Aşk bir tabu kılınıp fabrikasyon kanunlarla illegal sayılırken, Ordan o cephanelik cephelerden yani; güvercinlerin kanatlarını tersyüzeden şerlerden Tersyüzedilmiş güvercin kanatlarının çivili çarmıhlara dönüştüğü depremden Delifişek fırtınanın öfkesiyle geçtik..orda; kanatlanmış pankartların devrimci çarpıntısı, panzerlerden yontulan pençelerin cinneti,fabrikasyon kanunların militarist öfkesi Ve ispiyoncu yerçekiminin kurşunları gövdeye kışkırttığı vardı orda:fayhattını tersyüzeden öfke depremlerinin çatlarcasına sarsıldığı sarsılıp yeraltını yeryüzüne kusturma şansı vardı! ; Ordan o cephelerden içsavaşı kışkırtma riskiyle geçtik..Yürek hücrelerinde işkenceye uğrayan elektrik cinlerince besmelesiz çarpılan Sakalları korkunç cehenneme ağıtlarla sarkan iki militandı öfkemiz; Bir sarsılsak sömürülmüş topraklarda korkunç depremler koparacaktık

Çünkü Meydanlarda elele bunun için kaldık; çünkü böğrümüzde İşkenceden çıkmış militan karanfilin öfkesi vardı Altbenliğinde menekşeler doğuran dikenli bir kaktüsün şizofrenik sanrıları ve bilinçaltı tarlasında mayına öykünen papatyanın infilağı vardı Asi bir krizantemin kristalyapraklarından amelyatla ayrılması ve Amelyatta can verip neşterlerin cerrahlığıyla bileylenen intikamı vardı Yani bütün çiçeklerin mayın tarlalarında paramparça edilerek katliama uğraması Ve dikenlerinden cesetlerin sürgün verdiği korkunç mizansen vardı Oradan o çetrefil cephelerden seremonik ritüellerle geçtik; Ölü hayvanların organlarından Molotofkokteyleri,yelelerinden dikenli mızrak yapıp mızraklarla, kokteylleri intiharla infilak arasındaki ülkeye atıp Delifşekfırtınanın heybetiyle patladık

Ellerimizde Ölü kuğuların kanatlarından bozma anarşistce bayraklar; Sırtımızda yüzülmüş hayvanların derisinden kurtlanan kefenlerle geçtik Uğultunun gırtlağını usturalarla doğrayıp ambalajı açılmamış kallavi küfürleri Faşizmin bağırsağında kümelenen uluyan kurtçuklara zerkettik; Yüreğinin Panzerleri diktatörlüğün ciğerine tazyiklerle fışkırtınca bizi Tutuklanıp ciğerinin hücrelerinde müebbet mahpuslara evrildik Ve böğrümüzde tomurcuklarla açtı bilekleri kanırtan kelepçe çiçekleri Tüm Bu keşmekeşten geriye ölü kuğuların kemikleri kırılmış kanatları Kankırmızı karanfil cesetlerinin yeraltıyla yeryüzü arasındaki azabı Soykırımla katledilen bütün çiçeklerin tarhlardaki acınası ızdırabı Ve sabıkalı sevgililerin dipçiklerle darpedilen yürekleri kaldı
..

Allah’ım ne büyüksün, sen yarattın bizleri
Ne için yaratınsa, onu yaşat bizlere
Değmeyecek insanın, kılıversen dizleri
Öfke sıcak kömürdür, atıversen özlere
Bahattin Tonbul
22.1.2014
..

Eğer birini gerçekten özlüyorsanız bunu doğru ifade edebilecek cümleleri saatlerce arasanız bile yazacak hiçbir şey bulamazsınız. Çok, pek çok, en çok diye devam eden cümleler birer ölçü ifade ederler ve bunların daha çoğu da hep mümkündür. Ama gerçekten özlüyorsanız söyleyebileceğiniz hiçbir şey yoktur.. Öfke, kızgınlık, kavgalar. Birer birer kaybolurlar ve geriye sadece o kalır. Bu sevgiden beslenen ama zamanla onun bile ötesine geçen bir duygudur. Tarifi mümkün olmayan ancak etkilerine bakarak gücünü hissedebileceğiniz bir his. Yumruk gibi takılıp kalır boğazınıza, her yerde sizinle beraberdir. Bundan kurtulmak için çabalar durursunuz ama nafile. Zaman zaman unutturur kendisini, geçer gibi olur. Sevimli bir çocuk bakışı, arkadaşlarla içilen bir kaç bardak rakı, günlük hayatın sıradan koşuşturmaları bazen o hissin üstünü örter gibi olur. Unutmazsınız ama, alıştığınızı zannedersiniz. Ve yalancı bir rahatlamaya doğru kayar bünyeniz. Ama sonunda, özellikle yalnız olduğunuz bir an gerçek çırılçıplak dikiliverir karşınıza. Özlüyorsunuzdur işte, bütün o yalancı rahatlamalarınız illüzyondan başka bir şey değildir. Küçücük bir şeyle kol kola çıkar karşınıza ve ruhunuzu yeniden kanatıverir o his. Bazen bir eşya, bazen bir şarkı, ya da telefonunuzun titreşivermesi.. Zaman mekan tanımaz. Ve böyle zamanlarda insanın en zavallı halini yaşarsınız. Çaresizsinizdir, uzaklaşmak istersiniz neredeyseniz, gülümsemeye çalışırsınız ama yüzünüzdeki tebessüm yeni boyanmış beyaz bir duvarda öldürülen sivrisineğin kalıntısı gibi iğreti durur.. Vicdan azabı gibi dolaşırsınız insanların arasında. Kurtulmaya çalıştıkça komik durumlara düşersiniz. Karmakarışık beyniniz ve paramparça ruhunuzla oradan oraya sürüklersiniz kendinizi bir süre. Zamanla bu hareketliliğin yerini acınası bir kabullenme alır. Artık eminsinizdir, özlemek sizin kaderinizdir. Ve bununla mücadele etmekten vazgeçersiniz. Unutmaya çalışmışsınızdır, ama olmamıştır. Sakinleşirsiniz artık, bu belki de en acı evredir. Beklemeye başlarsınız, kimselere bir şey anlatmazsınız. Hayat etrafınızda akıp gitmeye devam eder ve kimselerin sizin acılarınızı uzun uzun dinlemekle geçirecek kadar uzun zamanı yoktur. Kelimenin tam anlamıyla yapayalnızsınızdır artık. Beklersiniz, bu bekleyişin sonu var mıdır yok mudur bunu hiç kimse bilemez. Umudunuzu hiçbir zaman yitirmediğinizden bu umut size gereken sabrı da verir. Belki de çaresizlikten kaynaklanan bir sabırdır bu bilemeyiz.. Ama siz artık sesinizi çıkarmadan bir köşede sadece güzel şeyler düşünerek özlemeye devam edersiniz.. Ve özlemenin bu hali hiçbir dilde, hiçbir kelimeyle anlatılamaz.. Eğer birini gerçekten özlüyorsanız bunu doğru ifade edebilecek cümleleri saatlerce arasanız bile yazacak hiçbir şey bulamazsınız...
..

Korkma demiştin.
Korkmuyorum inan,
Sönmeyecek yüreğimdeki öfke ve ateş,
Memleketi perişan edip, bu hale getirenleri;
İnan o kadar anıyorum ki,
Dilimde tüy bitecek.
..

baharda
kardelen çiçeklerinin üzerine düşen
...yağmur damlalarının toprağa süzülüşünü
............hayret, hasret ve keder içinde izleyen
gizli geçitlerde ve uçurumla da
..................büyüyen yüreğimin derinliği
................................................aşk ve sevgi
..