Öfke ve zeka törpülerken kelimeleri,
Her sıyrılışın da biraz daha karışıyorsun mahvolmuş kalabalığa...
Gün nasıl aydın olsun ki.?
Bırak gün onların karanlığın da kalsın...
Üzerime bulaşmış çirkefi onlar gibi süs zannetmeden,
Koyu sade kahvemi dumanlaya bileyim..
Evrende ne kadar çaresiz, yalnız ve acizdir şu insanoğlu.
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta