İnsanların Dünyasını,
Öfke ile inat yıkar.
Oylum oylum yüreğini,
Öfke ile inat yakar.
Gardaşı bacıdan eder,
Hayatını kaplar keder,
Kötülüğü yafta eder,
Öfke ile inat takar.
Kötülerin kisvesinde,
Şarkı çaldığı sesinde,
Kötünün her nefesinde,
Öfke ile inat kokar.
Düşmanlığın her haltından,
Yetim çocuk suratından,
Yıkılan yuva altından,
Öfke ile inat çıkar.
Bu toplumun yarasından,
Yüzümüzün karasından,
İki kötü arasından,
Öfke ile inat çıkar.
Ömer Çetinkaya nara,
Atar ki sana duyura,
Ya godese ya mezara,
Öfke ile inat tıkar... 27.11.2005
Kayıt Tarihi : 7.4.2006 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!