Öfke Şiiri - Oğuzhan Yarışçı

Bu millete kıyanların boynunu
Bükersek o zaman diner öfkemiz
Ağzının içine domuz kurşunu
Sıkarsak o zaman diner öfkemiz

Kaynamış kinimiz yıllardan beri
Bu öfkeyle yanar puştun ciğeri
Yanmış yarasına tuzu biberi
Ekersek o zaman diner öfkemiz

İslam'dan alerji duyan bitleri
Temizlesem kökten kuduz itleri.
Meydana dikilen kara putları
Yıkarsak o zaman diner öfkemiz

Kardeşliğe kir sokanın elini
Kesip, meydanlara assak aleni
Fitne yayanların yılan dilini
Yakarsak o zaman diner öfkemiz

Bölücü hainin düşüp peşine
Yakalayıp çıksak dağın başına
Gülümseyip şöyle p*çin leşine
Bakarsak o zaman diner öfkemiz

İbret alsak tarihteki anıdan
Necip millet şaha kalksa yeniden
Düşmanların tepesine aniden
Çökersek o zaman diner öfkemiz

Coşkun sular gibi hep dalga dalga
Ermeden rahat yok büyük murada
Ceyhun'dan Tuna'ya, Nil'den Fırat'a
Akarsak o zaman diner öfkemiz

"Allah" yazsak yokuşlara diklere
Bu şan tekrar nasip olsa Türklere
İslam sancağını kat kat göklere
Dikersek o zaman diner öfkemiz

Layık olmak için kutlu nesile
Sıyırdık kabuğu, döndük asıla
Orduyu Kırım'a, Kerkük-Musul'a
Sokarsak o zaman diner öfkemiz

Boşa kan dökmeyi sevmesek de pek
Elbette biliriz kavga ne demek
Kuduz köpeklerin dişini tek tek
Sökersek o zaman diner öfkemiz

Oğuz'um öfkene hakim ol ama
Düşme sen gaflete! Oyuna kanma!
En yüksek mefkûre, şu kızıl elma!
Çıkarsak o zaman diner öfkemiz