Bazen öfke kalbi kibirle bürür,
Gurur bir perdedir, zamanla çürür.
Sonunda o acı gerçek görünür;
Kalbinin yarısı kaybolduğunda.
Bir zaman göz göze tebessümlerde
Bazen de küçücük üzülmelerde
Ararsın sevinci geçen günlerde
Kimsesiz kalıpta kahrolduğunda
Kimisi her gece derdinden içer
Kimisi içmeden kendinden geçer
Kalbimiz meyhane, meyimiz keder
Yığılırsın derde boğulduğunda.
Kayıt Tarihi : 21.5.2009 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!