Geceyle başbaşa kaldığım anda
Peşimden çınlayan bir ses bağırır:
'Yer ve gök birleşti ahir zamanda,
Ölüm sirenleri seni çağırır! '
Sonra yakınlaşır sesler geceden,
Gölgemle birleşip yolumu bekler.
Verilince kutsal emir yüceden
Beni bilinmeze götürecekler...
O vakit, içimde korkunun zehri
Bir kızıl mahşere savrulacağım.
Bırakıp geride bu lanet şehri
Alevler içinde kavrulacağım.
Hicranlı aşklara veda anında
Dağları tutacak öfkeli sesim,
Şimşekler çakacak birden kanımda
Güneşi yakacak kızgın nefesim!
Yer ve gök, duyunca bu feryadımı
Önümde diz çöküp titreyecekler!
Kuşaktan kuşağa bilip adımı,
'Ölümü öldüren bu' diyecekler...
13 Mayıs 1998 Ankara
Şener BayraktarKayıt Tarihi : 23.9.2008 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!