Ey insan, öfke halinde iken Beni an,
Ben de seni gözetirim, işte o zaman.
Öfke ile yapılan işten çekin hazar et,
Sakın Hak emrine karşı gelme hayâ et.
Öfkeye kapılma, çok kötü kuduzluktur
Kuduz iti düşün, ne zararlı mahluktur.
Öfkeli anını bekler, o lâin şeytan,
Bazen de şekil değiştirir olur insan
İlahi emre razı olan öfkelenmez,
Öfkeli kimse ne yaptığını düşünmez.
Öfke kızgın ateştir ancak su söndürür,
Abdes al, o seni elbet Rabbe döndürür.
Kayıt Tarihi : 24.2.2008 17:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kipel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/24/ofke-62.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!