Sus dedim ama dinletemedim.
Açtı ağzını yumdu gözünü.
Birlikte inşa ettiğimiz sevgi
bir anda yıkıldı gitti.
Bir anlık sessizlikten sonra,
derin bir nefes alıp verdi.
Düşüncesizce düşündüğü düşüncelerine
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
öfke hüsran getirir değilmi,bir anlık hazla yapılan hareket ebedi aşkların bile sonu olabiliyor..15,10,2006
son pişmanlığın eldiği yer öfkeden geçiyor sanırım.
öfke....
iyiydi...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta