Dünü gördüm
Dünü yaşadım
Dün gibi,
İnanıyordum sevdana.
Gülsen, erirdi kutuplardaki buz dağları.
Öpsen hele bir kere
Yakardın sahraları, çölleri
Ama, gülmedin, öpmedin de…
Of dedin yıkıldı himalayalar
Baktın soğuk soğuk…
Dondurdun kutupta Eskimoları
Şimdi anlıyorum, ayrılıyorduk.
Yenemeyeceğim öfkemi
Ters edip Everest’i
Gömeceğim okyanusun derinliklerine
Dümdüz edeceğim dünyayı.
Ne aşk,
Ne gam
Ne hüzün kalacak
Dinecek sızılarım o zaman.
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Soydeveli](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/18/ofke-34.jpg)
Şiirinizin finali çok hoşuma gitti.
Tebrikler..
bilakis daha da artacaktir o vicdansiz sizilar
tebrikler size ve siirinize yüreginize saglik
saygilar
TÜM YORUMLAR (10)