Öfke Şiiri - Ali Alper Durmuş

Bir anda oldu çıkıverdi öfke
Bir sinir geldi ki öfkeden inemedim
Bir kere oldu her şey bağlıymış ilke
Geri adım atıp dönemedim

Ben söyledim karşımdaki de söyledi
Bir boş durumdu gönül neyledi
Karşım da beni bol bol kalayladı
Bir türlü sevgiyi höşgörüyü anamadım

İlle de karşılık vermek mi lazım
Şimdi elimime geçen ne, kârım
İçimde olacak ince bir sızım
Düşündümde öfkemden inemedim

Öfke bulaşıcı bir illettir
Sevgisizlikten yobazlıkta ibarettir
Bana ve herkese gördükleri ibrettir
Bunu zamanında öğrenemedim

Sakinleştim sonra oldum pişman
Keşke hiç yapmasaydım o zaman
Bir daha olmaz dedim aman
Pişmanlığıma bir türlü kanamadım

Sonra yine kandırdı beni şeytan
İlk o dedi sana laf atan
Biliyorum şeytan bunları anlatan
Bile bile halime acıyıp yanamadım

1.8.2002