Offf Şiiri - Şubat Türkay

Offf yine kendimden daha fazla sarhoştum..

Benden bağımsızlaşmıştı ikinci kimliğim..

Zaten hep bunun için içerdik..

İçimizdeki öteki bizi yakalamak için..

Belki böylece biraz daha fazla insan olabilirdik..

O zaman Beyoğlu henüz düşmemişti..

Telaşlı bir sakinlik hissederdik..

Eve dönmek gibi bir şey..

Asyalı çocuklardık..

Severdik, çakır keyif Avrupa da dolaşmayı..

Kimse ye fazla zararımız dokunmazdı..

Kendimiz ile problemli idik..

Öteki benliğimizden bağımsız..

Ah keşke biraz sevmeyi öğrenebilse idik.. .

Böyle kırılıp dökülmezdi, her yanımız..

İlle de alatürka gerekli idi..

Şişenin dibini bu kadar görüyorsan..

Yetersiz kalıyordu..

Çistak, çistak yarı organik yabancı şarkılar..

Ustamın dediği gibi; fena halde yarımlar..

Gece sabaha kavuşurken,

Şiirler çıldırırdı bünyemizde,

Bir şiir yazmak için üç şey gerekli idi

Kalem, kağıt ve duygular

Ama güneş biraz erken doğu verirse

Alaca karanlıkla birlikte kaybolurlar..

Ve yenilgi ile sonuçlanır..

Bizim bu Beyoğlu Avrupasına seyahatlerimiz..