Ofelya Şiiri - Mustafa Şen

OFELYA

gölgelere küsülmüş
ussuz bu gidilesi gecelerde
hep eksik bir şeyler
ofelya,
eksik...

Arebesk hüzünler dul bıraktı gözleri mi...
sen rengi boyanmış rıhtımlarda
rağmen görüyorum

çığlıklar yükseliyor caddelerden
ben sana sesleniyorum
ofelyaaa....
kokun rüzgarımda
adın şeker adı gibi
ofelya...

kazımak isterdim etini tenime
ama öle adının baş harflerini değil! ....
mesala nefesini
mesala bakışlarını
ofelyaaa......

İzmirim güzel kadınım benim
ertesi hüzünlere gebe
dalgarı çarpar kıyılarımı
yosun tutargözlerim
ofelya
neredesin?

acaba ofelya
mezar taşlarında iki tarih arasında sıkışmış olan o çizgi,
Hayat mıdır?
o iki sayı birbirinden çıkınca
karşımıza çıkan sayı geçen yıllarımız mı?
ofelya!
doğumum
aşklarım
o siktiğimin iki basamaklı sayısı ifade edecek bunları?

ofelya

uzat bana ellerini
bak güneş batıyor....

offfff........

van
2006