Of Yar Şiiri - Fırat Çandır

Of yar... Oooffff...
Bir gece vakti yalnızlığın koynunda
Kırık düşler var avuçlarımda
Geceden kara gözlerin gözlerimde
Sesinin buğusu kulaklarımda
Sıcaklığın tren katarlarıyla uzakta
Bir kuş kanadının çırpınışı gibi ürkek
Ve bir mumun aciz alevi gibi titrek
Haykırmak istesede yüreğim delicesine
Dilimin suskun hakimiyetine yenik düşmekte...

Oysa neler fısıldamak isterdim kulağına
Gecenin hüznü vurdu ay ışığına
Ay odama sığındı savunmasız
Çırılçıplak kaldı o koca sevda
Diz çöktü nasır tuttu
Ne seher vakitler öldürdüm uğruna
Kaç sabahları katlettim uykusuzluğuma
Dilim kurudu hasretine sensizliğe
Çakaralmazlar patladı yüreğimin üstünde
Nem kaldı yitik bir umuttan
Yüzüme son bakışındaki fotoğrafından başka
Acıtıldım bir ah bile demedim
Kimseler de bilmedi sen gibi
Oysa bileydin geleydin beni seveydin...
Of yar... Oooffff...