Of Of Şiiri - İbrahim Sağır

Ben derdimi desem dağ,taş ağlaşır,
Öyle bir güzele kul oldum of of.
Mecnun hâlim görse yasa bulaşır,
Ferhat’ın elinde bel oldum of of.

Hasreti içimi yaktı kavurdu,
Külümü yerlere döktü savurdu,
Yoluma aşılmaz tuzaklar kurdu,
Yitirdim aklımı del oldum of of.

Böyle sevda başa bir gelir imiş,
Bir değil a dostlar pir gelir imiş,
Aşığa dünyalar dar gelir imiş,
Dört bir yana esen yel oldum of of.

Dur durak bilmeden koştum ardından,
Hep haber bekledim yârin yurdundan,
Hasta düştüm Kerem gibi derdinden,
Yana yana bittim kül oldum of of.

Koymuş yüreğine kâlp diye taşı,
Kayıp ettim aşk denilen savaşı,
Irmaklara döndü gözümün yaşı,
Boz bulanık akan sel oldum of of.

Dağ dayanmaz benim aşk ataşıma,
Zehir döktü ekmeğime,aşıma,
Aklıma gelmeyen geldi başıma,
Hüsran kopuzuna tel oldum of of.

Duymadı aylardır sevda çağrımı,
Dindirmedi gönüldeki ağrımı,
Ezdi bu yaralı yanık bağrımı,
Bastığı yerlere yol oldum of of.

Yüzünde goncalar açar gülerken,
Ha bu gün ha yarın sevecek derken,
Ben ondan ünsiyet,sevda dilerken,
Yedi kat elden de el oldum of of.