Of Of Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Yok yok diyorsun bitti bu iş
buraya kadarmış
her şeyin bittiği gibi
gözlerin hiç öyle söylemiyor kaçak mahkumlar gibi

Yüzüme bakamıyorlar
bir sonbaharda tanımıştım seni
ne tesadüf mevsim yine sonbahar
havada pus ve kara bir duman var
beni ise ne bir arayan ne bir soran var
şehrin arka sokaklarına döndü
ömrümün son dönemleri
artık istesem de olamam bir serseri
kimsesizliklere alıştım
kim mutlu edecekmiş ki beni
yıllar sildi hercai esintilerimi
kalın duvarlardaki sakin taşlarla arkadaş oldum
biliyor musun geçenlerde ne dedi;
“-Unut be arkadaş bir şey düşünme benim gibi'

Zerzevat mı satsam sokak sokak
benim sonum ne olacak
hiç bir şeye üzülmüyorum da
yerimi bir gün biri dolduracak
darcık yollar mahalle araları
havuzlu villalarda kimler oturacak
acaba onlarında sonları ne olacak
İstanbul sokakları hiç boşalmayacak
kediler, kargalar, martılar
birde hıyar satan zerzevatçılar

Cadde kenarında ayakta ölecek çınarlar
bunu böyle bilsin insanlar.