Of, of Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Of, of.
Yine daldı gitti, maziye gözlerim,
Ömrümün sonbaharı gelmiş, bir günde
Pişmanlıklarım var, pişmanlıklarım şimdi gözlerimin önünde
Yanmakta canım.
Yanmakta ilkbahar gelmiş bir günde.
Mevsim ilkbahar amma, neyleyim baharı ben
Benim için mevsim son baharsa,
Of, of.
Neyleyim ben.

Zoruma gidiyor, zoruma maziyi düşünmek
Sanki vurdular, beni
Kanadı kırık bir kuş gibiyim, ömrümün son baharında ben.
Of, of.
Neyleyim ben.
Zor gelir oldu, zor, artık bana oturmak kalkmak.

Hep, düşünür oldum.
Neyi dersen, geçmişi düşünür oldum ben
Gelecekten yana, kalmadı benim artık umudum.
Kalmadı.
Of, of.
Neyleyim ben.
Ömrümün geldi son baharı
Ömrümün sonunda, yaralı bir kuş gibiyim ben.

Ahmet Yüksel Şanlı er