Of deyip, oturasım var sessizce;
En kuytu yerin en ücra köşelerinde
Ve de en karanlığında gecenin...
Of deyip, bakasım var sessizce;
En köşedeki pencerenin en kıyısından uzaklara
Ve de her geçen karartının sana benzeyen gölgesine...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta