Of deyip, oturasım var sessizce;
En kuytu yerin en ücra köşelerinde
Ve de en karanlığında gecenin...
Of deyip, bakasım var sessizce;
En köşedeki pencerenin en kıyısından uzaklara
Ve de her geçen karartının sana benzeyen gölgesine...
Of deyip, dinleyesim var sessizce;
İn cin top oynayan sokağın sessizliğini bozan arabaları
Ve de kedilerin devirdiği çöp tenekelerinin takırtılarını...
Of deyip, ağlayasım var sessizce;
En delikanlı ömrümün boşa geçen yıllarına
Ve de en boşa dökülen göz yaşlarımın her damlasına...
Kayıt Tarihi : 5.5.2011 13:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!