Öf Demeyin Şiiri - Osman Erdoğmuş

ÖF DEMEYİN

İhtiyarlık anında yanınızda kalırsa,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.
İhtiyaç gidermede size muhtaç olursa,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.

Kalplerini hoş edin, hala zaman akarken,
Hatırlarını sorun, sabah evden çıkarken,
Dualarla yoğrulun, tebessümle bakarken,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.

Sevgi pompalar kalbi, aşk mevcuttur kanında,
Bir ömür hizmetçindi hayatın her anında,
Derde düçar olunca, canı ile yanında,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.

Hizmetini yaparsan cennete müştaksın bil,
Güzel yüzünü göster, yumuşak söylesin dil,
Sorunları çözerken azarlayarak değil,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.

Eğer acı söylersen, o sızı asla dinmez,
Ömür boyu sırtında, kambur gibidir inmez,
Sırtında “Beytullaha” taşısanda ödenmez,
Anne ve babanıza sakın ha “öf” demeyin.