yaş yaprak gibi içimizde çürüyen
talan edilmiş duygularımızdır
bir örümcek vehmiyle büyüyen
hep mahzûn kalan çocukluğumuzdur
bir yaprak gibi içimizde çürüyen
bir kıvrım içimizde hep yılandır
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
