Resmin duvarda asılı duruyorken,
Varmıydın yokmuydun kaıştırıyorum bazen.
Benim varlığım sana giden mektuplarda yitti
Sakın küçümseme duygularımı.
Sana yazılanlardan çok daha fazlası,
İçimde kalanlardır sevgili.
Neler yoktu ki o satırlarda,
İç kanamalar, yalvarmalar, duymadığın haykırışlar,
Göz yaşlarıyla ıslanmış umutlarım vardı.
O mektuplar duruyor atmadın değil mi?
Ben seni solumdan atamadım,
Sende atmamışsındır, kim bilir belki.
Ne tuhaf duygulara kapılıyorum,
Gelme ihtimali hiç olmayan seni,
Gelecek gibi düşlüyorum sevgili.
Yine yeniden baharın nisanına,
Sevgiyle sana koşacakmışım gibi.
Seni silemiyorum serimden,
Silgisi icat edilmedi henüz sevgili.
Atmak mümkün olsa atardım seni hayalimden.
Aklımı yoruyor dilinde kalan sözler.
Benden değil sen, seninden korktun.
Beni bir ok atımı kadar, hızlı, unutuverdin sevgili!
Kulağından geçip giden ses gibi.
Ben öğrenemedim nasıl unutur seven,
Sen biliyorsun ödünç verirmisin sevgili?
Üzülme kalmaz bende,
Fazla sürmez kim bilir,
Sana geri veririm.
Fazla sürmez kim bilir hemen! ............
Kayıt Tarihi : 19.8.2006 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen biliyorsun ödünç verirmisin sevgili
EVET GERÇEK SEVEN UNUTMAZ UNUTAMAZ
KUTLARIM
DUYGULU ŞİİRLERİN KRALİÇESİNİ
YİNE ŞİİRDİ
baki selam.
Sen biliyorsun ödünç verirmisin sevgili?
Üzülme kalmaz bende,
Fazla sürmez kim bilir,
Sana geri veririm.
Doğrusu etkileyici bir bakış açısı... Tebrik ediyorum...
Sen biliyorsun ödünç verirmisin sevgili?
Üzülme kalmaz bende,
Fazla sürmez kim bilir,
Sana geri veririm.
Fazla sürmez kim bilir hemen! ..__hos ve güzel bir siir! degerli sairesini kutlar saygilar sunarim...yakup icik
TÜM YORUMLAR (7)