Gizleyebilirsin yüreğini yılların birbiri üstüne.
Bir zaman ki, zamandaki an'da.
Belki de kul payına yaşadıkların.
Nedir ki insanın bir b/aşka okunması.
Duayla sevgide seçildiğini görmek.
Değerli duygu uyandırabiliyor.
Bir an rahatsız ediyor hayat insanı.
Oysa bu çok kısa sürüyor kabirde.
Çünkü kendine yazdığın bir dize gibi yaşayamadıkların.
Bir ölümde kavramış oluyor başkaldırıcı sesin.
Kendisinin gördüğü biçimiyle direnmenin aynası kabirbaşında.
Ve güçlü duygular yinelenen ve gecikmeyle vurgulanan acıklı bir tarih içeriyor.
Dünyayı acıklı masal.
Artık tüm sonuçlarını yaşamış olay olarak görüyor gece uykuda olanlar uyandığında.
Kendi suretinden daha başka acılardan incelenmesine olanak sağlıyamıyor insan.
Ben şems vakti dualarla çekidüzen verdim gönlüme.
Senden b/aşka sen yok.
Bulamam çocuklar için yazılmış hikayelerde bile.
Bulamam an'da geçirdiğimiz bir günü.
Kalbim ve hissim yepyeni bir yaşama uyanmış gibi her duadan sonra.
Siz benim için ne iseniz, benim de sizin için aynı şey olabileceğimi siz de biliyorsunuz.
İsterseniz öfke ile isterseniz alayla.
İçinizden nasıl gelirse.
Canınızı mı sıktım, bunu yüzüme söyleyin.
Düpedüz, apaçık gel öyle sevgi(li)me.
İçine rastlantı yada kaprisin karışmasına bile yer bırakılmamış sözlerle.
Çok severek öldürebilirim seni diyor doğa.
Gel gör ölüden doğan diriyi.
Bu güzellik içinde nereye ereceğim.
Ey aşk hangi kabirbaşında sona erecek düşüm.
Düş sona erer, ben yanarım gerçekle.
Sevda yağmurunun altında bir ömür.
Şems vakti bir duada duyarım seni.
Ama ne etsem gelmez sevda suretperestler arasında.
Ve ölüm var, sevsen de sevmesen de.
Derindir duanın izi.
Bana içindeki g/izi duyarım.
Hiç bürünmezsin surete.
Uzakta benim için yaşar bir yar duada.
Çiçek değiliz dalından koparılıp vazoda kuruyacak.
Sevmeyi çok sevmekle öldürebiliriz yalnızlığı.
Bir aşk dilime düştüyse.
Gönülde derindir sevgiliye s/özün izi.
(Y.ed)
Kayıt Tarihi : 14.8.2017 03:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gevherim var eşk midir dil midir desem. Peydâ benimdir ol dür-i yektâ nihân senin. Şeyh Galip
“Aşk (ışk) kelimesinin sözlük anlamı, “sarmaşık” demektir. Bahçeye düşen sarmaşık tohumu, nasıl bütün bahçeyi sarıp sarmalar, hatta dışarı taşarsa; gönüle düşen aşk tohumu da bütün bedeni sarıp sarmalar. Oradan etrafa yayılır.
Nice fidanlar, serviler, çınarlar bir sarmaşık tarafından sarılınca gitgide sarmaşık dalları arasında görünmez oluyorsa, aşk sarmaşığı da insan fidanını öyle kaplayıp görünmez ve yok eder.
Sarmaşığın özelliği; sarıldığı ağacı içten içe kurutması, bitirmesi, sonunu hazırlamasıdır. Aşk da insanı sarınca, onu içten içe eritip yok eder. Dıştan görünen yalnızca aşktır ve aşkı da çevresini göremez olur. Çünkü sarmaşık onu öyle çevrelemiştir ki; dışarıda olup bitenleri ne duyar, ne görür; hatta duymak da görmek de istemez. Aşka tutulan ağaçta, artık bütün buyruklar sarmaşık tarafından verilir ve âşık, “herkesi kör; dört yanı duvar sanır”. Dıştan bakanlar, onun sarmaşığını görürler; ama ağaç, sarmaşıktan fırsat bulup çevresini göremez.
Sarmaşık, nasıl hızlıca büyüyüp ağacı kaplarsa, aşk da öyle hızlı gelişir ve âşık daha sabahtan akşama varmadan aşk sarmaşığıyla sarılıp geceyi onun koynunda geçirir.”
Bende kendi adıma seçkiler yapıp eklemem gerekirse; o da alıntı olacak elbette…
İşte benden şiirin şairi Sayın Engin Demirci’ye, bir şiir daha…
“Duayla sevgide seçildiğini görmek.
Değerli duygu uyandırabiliyor.
Bir ölümde kavramış oluyor başkaldırıcı sesin.
Dünyayı acıklı masal.
Senden b/aşka sen yok.
Çok severek öldürebilirim seni diyor doğa.
Gel gör ölüden doğan diriyi.
Bu güzellik içinde nereye ereceğim.
Ey aşk hangi kabir başında sona erecek düşüm.
Şems vakti bir duada duyarım seni.
Derindir duanın izi.
Hiç bürünmezsin surete.
Bir aşk dilime düştüyse.
Sevda yağmurunun altında bir ömür.”
İşte bu yüzden, biraz derin, biraz irin…
Biraz çatlak, biraz matrak…
Biraz serin, biraz da verin diye diye bencileyin yaşarım…
S/aklanamazdır! Geldiği gibi, gördüğüm gibidir aşk benim içimde…
Bu yüzden benzemem hiç kimseye…
Okuyabilene; ne ölümden, ne zulümden, dilim hep aşktan konuşur…
Nevi şahsına münhasır, “Ödünç Şahsiyet(ler)’imin”,
Sureti poşet içinde, canlısı serbest gezen,
Bir deliyim işte…
Cümleten kere “mührü amin”, “kişi sevdiğiyle beraberdir…”
Ne güzeldin şiir…
Ne güzel sözler söylemişsin şair…
Yıkasınız aşk aşk diye örülen sözcük duvarlarını…
Nicelerine inşaAllah…
Saygı ile…
TÜM YORUMLAR (2)