Ödünç Kelimeler Şiiri - Ömer Geçdoğan

Ödünç kelimeler aldım ensesi kalın lugatten,
Elim genişleyince vereceğim birer birer.
Kim bilir fıkrası gibi Hoca Nasreddin’in
Doğurur kelimelerim benim de
Çoğalır.
Kaplar dağı taşı,
Yankılanır sevinç çığlıkları,
Ulaşır bulutlara.
Ya da bir gece vakti,
Kararır da gökyüzü,
Ölür kimsesiz çocuklar,
Ölür benim de kelimelerim.
Kaybederim onları,
Sessizliğe gömülürüm.
Hıçkırıklarım duyulmaz
İçime akıtırım da gözyaşlarımı
Kimseler inanmaz bana.
Ensesi kalın lugat bile
Tutturur da “İsterim kelimelerimi diye”
Ellerim bomboş,
Çaresiz,
Dönüveririm geriye.