Ödünç Gözler Şiiri - Özlem Çetin

Ne zaman baksam gözlerine
Ödünç gözlerinde anlamsız
bakışların, bana küskün olan yüreğimi
Biçer geçer.
Soramam sebebini nedendir diye
Biliyorum yüreğinde yabancı,sende yabancı
Kilit vurulan dilini çözüpte,
Senden Canan olmanı isterim!
Ne çok şey istemişim senden af edersin dostum.

Her sabah başka bir umutla bakarım gözlerine,
Sen yorgunsun,sen mahsumsun, sen beni neylersin
Bekleyişin ötesinde başına buyruk bir sevda bekler
gözlerinin kıyısında,
Umuda tutunarak yitirmemek varya
Ha bugün ha yarın derken,
Çoğalan karanlılarda kaybolmak
Varlığında yokluk,yokluğunda yokluk
Dar penceremden alemi seyretmek,
Sevgi dolu yüreklere el sallamak, benide dostluğunla sar
Ne olursa olsun yine gel demek,
Ne çok şey istemişim senden af edersin dostum.

Gün yeriden doğarya
Gördüğüm rüyayı hayra yorarım.
Ben hangi alemde, hangi yürekte yaşarım
Gördüğüm her yüzde ararım kendimi
Yoktu eşim benzerim, kapatıp gözlerimi
Ağlamak isterim,
Ne zaman yüzüne baksam sonsuza kadar
Gülümsemeni, birazda beni dinlemeni
Senden canan olmanı istemişim,
Senden ne çok şey istemişim değilmi Dostum....