Gördüğün kadarım ne eksik nede fazla
bazen gurbet ellere savurmuş hasret acısından beterim
bakışlarında fısıldayarak öldüm; öldüm şimdi
sadece gözlerine bakarak tükendim
seni tanıdığım ilk gönden daha beterim.
Yokluğun acı tadın damağımda kalan tek tat olsa da
sen susunca fısıldarım bakışlarına
hayalden öte olmadın dokunmak mı sana tövbe asla düşünmedim
öyle bakıp hiçbir şey olmamış gibi mi davranarak zaten cezaydın.
Olduğundan daha berbatsın hep bahane yalandan ibaretsin
gidişinden beri hep aynıyım sevgiden yana hiç değişmedim ki
ama unutma sen gelsen de özgürüm gelmesen de
bunu böyle bilesin ödün vermem ne sana ne hiç kimseye...!
Kayıt Tarihi : 17.5.2016 22:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bilemem
![Faruk Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/17/odun-vermem-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!