Odum tüter Şiiri - Osman Köksal

Bir gülüş göreli bozkırın güzelinden,
Sevda yeline gark olup gitsem diyorum.
Bir ilkbahar sabahında tutup elinden,
Yüreğimi gözlerine itsem diyorum.

Başım döner, Kömen ilinin hevesinden
Odum tüter, Çiçi hanın son nefesinden,
Artık yeter, salın baykuşun kafesinden,
Göğe varıp sungurlarla ötsem diyorum,

Dolaşsam yüce dağları hoyrat yellerle,
İnsem durgun denizlere coşkun sellerle,
Yağız atlara gem vuran yorgun ellerle,
Rüzgarın da nefesini ketsem diyorum.

Damla damla sel toplasam yıksam bendimi,
Arastan akıp Hazara döksem derdimi,
Sabaha Demirkapı'da bulsam kendimi,
Gecesine Kadırkan'da yitsem diyorum.

Buğlar çalınır, inlerken dağları bağrı,
Ve nihayet geldiğinde o kutlu çağrı,
Bir kasırgayı da çekip göğsüme doğru,
Şimal yıldızıyla dans etsem diyorum.

Karışıp Kömene esen kadim rüzgara,
Salsam içimdeki odu kıştan bahara,
Katsam küllerimi Yenisey'de sulara,
Yağmurların yüreğinde tütsem diyorum.