Ödüm Kopuyor Şiiri - Mehmet Berke Gökdemir

Ödüm kopuyor,
Bir barda ya da bir kafede,
Yalnızlar dolu kaldırımlarda,
Seni görürsem diye.

Ödüm kopuyor,
Bir başkasına ya da bir başkaya,
Benden uzaklara,
Gidersin diye.

Ödüm kopuyor,
Bir kana ya da karanlık bir semaya,
Yoğrulmamış bir aşka,
Gözlerin değerse diye.

Ödüm kopuyor,
Yalnız bir anda ya da yaldızlarla,
Aynalara bakarak,
Mutsuz olursan diye.

Ödüm kopuyor ödüm,
Bir başka şehirde ya da gurbet ellerde,
Yarım kalmış bu hikayeyi,
Tekrar terk edeceksin diye.