Ödüm Kopuyor Şiiri - İbrahim Yavuz

Duyunca aşkından çıldırdığımı
Üzülecek diye ödüm kopuyor
Şu deli gönlümün en son düğümü
Çözülecek diye ödüm kopuyor

O da benim gibi yürek yaralı
Doğuştan gülmemiş bahtı karalı
İstiyorum yüksek olsun morali
Bozulacak diye ödüm kopuyor

Takılıp kalıyor insanın aklı
Onu kıskanmakla kalbim çok haklı
Bu aşk yüreğimde sır gibi saklı
Sezilecek diye ödüm kopuyor

Geçip gidiyorum hayale dalıp
Her bakıştan ayrı bir ilham alıp
Yüreğim iki taş arası kalıp
Ezilecek diye ödüm kopuyor

Kalbimin neşesi gönlümün sazı
Çekmeye razıyım her türlü nazı
Bu günahsız aşka bir kara yazı
Yazılacak diye ödüm kopuyor

Yüreğim ah! çeker kalemim yazar
Seven gönüllere değmesin nazar
Sonunda bu aşka bir derin mezar
Kazılacak diye ödüm kopuyor