Korkuyorum bu kalabalıktan
Yalnızlığı yaşıyorum
Koskocaman bu arazide
Unutulduğumu hissediyorum
Büyük ümitlerle gelmiştim
Evime gidiyorum demiştim
Günlerce seni beklemiştim
Ümitler boşunaymış, anlıyorum
Şimdi keşke evime dönsem
Anneme sarılıp kedimi öpsem
Limana yürüyüp denizi seyretsem
Yahut arkadaşımla eğlensem
Bu günlere bakıp gülecek miyim?
Buraya aitlik hissedecek miyim?
Bir daha içten gülecek miyim?
İçimdeki çocuğu kaybedecek miyim?
Beklentiler var dönemiyorum geri
Her şeyi denedim sevemiyorum yeri
Çözüm bulamıyorum olacağım deli
Çıldırmak bir çıkış yolu olur muydu?
Arda Taşkın
Kayıt Tarihi : 9.10.2023 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Odtü'ye geleli neredeyse iki hafta oldu adaptasyonla ilgili çok zorluk çekiyorum burası çok kalabalık ve bu kalabalık yalnızlığımı katlıyor eğer dünyada kimse kalmasaydı bu kadar yalnız hissetmezdim eminim kalabalıklar içerisindeki yalnızlık çok fena ve can yakıcı bir şey tüm savunma mekanizmalarını geçiriyorum çokça çocuksulaşıyorum ve geçmişe dönüyorum acaba ileride bu yazıları okuduğumda durumum neye evrilmiş olacak merakla bekliyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!