Zamanı değildi ölümün.
Eli otomatik silahlı azrail,
Çaldı kampüsün çanlarını.
Avını bulan akbabanın çığlığıydı.
Ateşler yakıldı Salihli' de akşam,
Başı tutuldu bütün kızıl alevlerin,
Önlenemedi, korlar düştü yüreğine
Gözlerine karalar inmiş ananın.
Bitmeyen bir geceydi,
uzun uzun ağıtlar edildi, dizler dövüldü.
Gün kirli sarı gelmekteydi.
Yüründü,
Yüründü,
Yüründü.
Binlercesi yürüdü,
Binlerce yüründü.
Şimdilerde yolu Salihli'den geçenler
Hep tuğla fabrikalarını görüp,
Yol kenarında odun köftesi yemekteler.
Kayıt Tarihi : 26.2.2018 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!