Odesa'ya Dair Şiiri - Mehmet Özkan 1

I
mağaraya sızıyor
kaçamak bakışlarıyla maria
gözlerini dışarıda bırakarak

SEVİNÇ

yüreğim kıpır kıpır
karadenizin suzinak melodisiyle
bu gün
bir züleyha güzelliğiyle
puslu mağaradan ışıyan
geçmişin soylu doğallığını
algılamada mahirim

YALNIZLIK

Odesa
sen dalgalarına bürünmüş
gecelerinle avunurken
Kerpe'nin acımasız
hatta bencil ve mağrur kayalıkları
bir bir düşer yalnızlığıma

denizin neden kükrediğini anladım
fakat yalnızlığımı
sadece martılar anladı
çocuk avuçlarıyla boşaltırken denizi
ben içimi döküyorum

SİTEM

deniz
ana gibi kucaklarken
acımasızlığını unutan serseri ahtapotlarını
sen
çok yengeçler barındıracaksın daha
eteklerinde

II
ve şimdi çıkıyor maria
güzelliğini içeride bırakarak