Ödedim Mutluluğun Bedelini Şiiri - Hakan ...

Yıllarca hüzün,acı arkadaşımdı
En güzel çağlarda gözlerim yaşlıydı.
Hep böyle sürecek sanırdım; çok korkardım.
Öğlen vakti bile evde ışık yakardım.
Ama hepsi kaldı geride.
Mutsuzluk adına ne varsa gömüldü mazinin derinliklerine.

Şimdi çok mutluyum aşkımla.
Huzurluyum aşkı,sevgiyi bilen kollarda
SANKİ BU KALP YENİDEN GELDİ HAYATA
SANKİ BU CAN HİÇ YAŞAMADI KARANLIK BİR MAZİDE.

İyi,güzel,neşe,eğlence
Mutluluk adına ne varsa hepsi benimle.
Ama ödedim bunun bedelini.
Fazlasıyla ödedim aşkın,sevginin
Adeta ikinci kez doğmanın bedelini.
Tavandan sarkan paslı kancaydı.
Bir ayağı kırık voltajlı sandalyeydi bedeli.

Ah! zalimler vah! zalimler
Sevmek nedir bilmemmiş
Tutkunluk nedir görmemiş
İnsanlıktan nasibini almamış taş kalpliler
Hiç mi düşünemediniz.
Hiç mi bilemediniz.
PEKİ İŞİ ÇOK İYİ BİLEN O KADAR DİL DÖKEN
SEVEN,ZEKİ KARİZMATİK BAKIŞLILARI NİYE DİNLEMEDİNİZ.
O kadar elektrik milyonlarcasını çok rahat beslerdi.
O kadar uğraş HANZO'ya bile 4 aya kalmaz
Alfabeyi en kral şekilde belletirdi.

Ah! aşk,sevgi düşmanı gözü kör olasıca şeytan
Keşke! böbürlenip hiç çıkmasaydın yatağından.
Keşke! tüm insanlar oldukça içten bir şekilde bahsetseydi aşktan,sevgiden.

(Özgün Eser:Paradan Önce Aşk,Sevgi diyen Karabüklü Futbola Tutkun Yürek)