Dörde üç metre var ki Rab’be şükür etmeli,
Yetindirmiyor ama şahsım için geçerli…
Evde raf olmayınca planda az biraz kötü,
Dar geliyordu bize veriyordu ürküntü…
Sağda koca pencerem bir tarafta masamız,
İki adet kapıyla önümüzde sobamız…
Bu hem yatak odamız hem oturma odası,
Hem salon anlamında hem çalışma odası…
Kap kacaklarımız çamaşırlarımız var,
İşin ilginç yanı da kedilerimiz de var…
Pencereyi sökmüşüz, kedi girişleri var,
Sekiz on kadar kedi barınır ve yaşarlar…
Bazıları, vahşidir bize hiç dokunmazlar,
Mamaları hazırdır ki göz hakları da var…
Diğer gurup hariçtir onlar mutfağımızda,
Ora daha emin yer girilip çıkılmakta…
Bir gün evim aransa ayağım kaydırılır,
Evin kiracısıyız, şahsiyetimiz vardır…
Neyse yedi yıl geçti henüz kovulmamışız,
Ev sahibim, sevilmez bu da avantajımız…
Sevilse sözü olur şahsımı atarlardı,
Gözyaşıma bakmazlar laf da kondururlardı…
Okuyucum yok diye açık açık yazmışız,
Daha hepsi değildir yoksa çok acırsınız…
Bir kez sürgün yemişiz atılıp kovulmuşuz,
İnsanlıktan silinip yokluğa sunulmuşuz…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.12.2015 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/20/odami-genislettim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!