Odamdan Çıkar Beni, Yanıltma

bir odam var herkesten gizlediğim
durmak bilmeden içerisinde koştuğum
ve ardında binlerce sır var sakladığım

sardunyalar yetiştiriyorum arkasında
yeşillere küsüyorum durmadan
kim bulabilir beni kaybolduğumda

küçümseyici sözler arıyorum
içerimde büyüyen insanlara

nereden kaçıyorum
neyden saklanıyorum

küstah bir sevgi mi
yoksa beni ışıklara hapsedecek
bir kurtuluş mu bu

kibrimi hoş gör
el olmadan
eller tanıdım ben

kimsem olmadan
yukarıdan düştüm ben

o en iyi sandığım
en parlak ışığa yanıldım

kibrimi hoş gör sevgili
daha önce sevildim sandığım
yerden yaralandım

şimdi odamdan çıkar beni
sar göğü birleştiren kollarınla

gözlerinle sev
bedeninle bedenim ol

daha önce sarıldığım
hiçbir tene ait olmamışım ben