Odamda bir toprak sarmaşık
Uzuyor oradan oraya
Başım uğulduyor
Ayrıldıkça yolları
İçime bir hüzün doluyor
Bu, ya bir yol
Ya da ayrılık acısı
Kestiremiyorum
Ama biliyorum ki
İçim bana yabancı
Ve ben bu ıssız saksıda ölüyorum
Sanki gurbetle başbaşayım
Toplamalıyım hemen ayrılan dalları
Atmalıyım içimdeki gurbeti
Ellerimle hayatı okşuyormuşum gibi...
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 12:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
