Kimsesizliğin soğukluğu bedenime yaklaşan
Sımsıcak bir tenin ateşiyle sona eriyor.
Ve bir nefes daha artıyor odam.
Kimsesizlik şarkıları destan olup
Mazinin tozlu raflarına konuyor.
Ve ben hiç uyanmak istemediğim
Hayal dünyasından uyanıyorum.
Yine yalnız yine kimsesiz kalıyorum.
Kayıt Tarihi : 18.6.2007 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!