Odam ve Ben Şiiri - Abdurrahman Demir

Pandora kutusu odam
Bilsen ne sırlar var içinde
Bir bütün yaşam
Tablo gibi asılı gözlerimin önünde

Çarmıha gerilmiş yâr
Kapımın önünde
Yaklaşıyorum
Canımı acıtan çivileri sökmek için
Dokunduğumda ne çivi kalıyor ortada
Ne de yâr
Anlıyorum ki bir hayalin içinde
Zaman ve mekânın dışındayım bu dem

Bir bankanın para sayma makinesi odam
Başlar ömrün muhasebesi
Saat on ikiyi vurunca
Bazen doğrularım ağır basar
Bazen de yanlışlar
Bazen de yok diyorum
Bu terazide bir hata var
Karmakarışık kafam ve yıllar
Hesabı tutturmak için bir sigara daha
Şikâyetsiz akıp giden zamanın içinde