Görmeyeli, sesini duymalı,
Kaç asır zaman geçti,
Ha unutmadan söyleyeyim,
Daha da güzelleşmişin,
Yine az gördüm seni,
Yine az tattım bedenini.
Bir zil çaldı kulaklarımda,
Bir film fragmanı gibi,
Tadın başka zamana kaldı,
Anne, baba olduk,
Biz aslında her şey olduk,
Kimse bilmez bizi,
Kimse bilmez sevgimizi.
Yine ben seninle meşgulüm,
Bu gece yine odam sen kokuyor.
Kayıt Tarihi : 2.7.2016 03:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/02/odam-sen-kokuyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!