Odam Olsaydı Şiiri - Faruk Kurt

Keşke bir odam olsaydı,
Bana ait,
Yalnız bana özel,
Çıkmasaydım içinden hiç,
Şiirlerimi orada yazıp,
Kitaplarımı orada okusaydım
Yatağıma uzanıp,
Rüyalara dalsaydım
Kendime baksaydım,
Kendi aynamda
Çizseydim özgürce,
Resimlerim duvarda,
Karalasaydım bir beyit,bir dörtlük
İçimden geldiği gibi,
Kendimi yansıtırdım,
Kendi odamda,
Pantolonumu dost ederdim renklerle,
Fırça darbeleriyle,
Mavi, yeşil,sarı, kırmızı...

Odama;
Koca dünyayı sığdırsaydım,
Yalancısın diye,
Odamdan kovsaydım

Bir yabancı kapımı açsa,
Açmadan önce çalsa,
Ne güzel olurdu,
Sanırdım fasülyeden kendimi,
Bu bana yeterdi,
Yabancı içeri girip,
Odamı görse,beni çözse,
Anlatsa beni bana,
Sorsam ona,
Herkes odası kadar mı özgür?
Herkes odasında mı özgür?
Ne kadar özgür olabilirdim
Küçük bir odada?
Yaşamak isterdim özgürlüğü,
Şu yalancı dünyada.