Odam Kokuyor Şiiri - Akif Tütüncü

Ah benim aşk halim
Okulumun kokusunu yüreğime estirenim
Yüreğime bir meşale tutturdun
Hayatla yarışma misali
Yenilmeden toprağa kavuştur dedin
Serde erkeklik var ya
Yansam da çıra gibi
Sözüm söz
Ateşini toprağa taşıyacağım

...Belki sen unuttun beni
Yemek yapıyorsun şimdi sevdiğin birine
Dokunuyor bakmaya kıyamadığım ellerin masaya
Yerleştiriyorsun sevdiği ne varsa

Çocukların olmuştur belki de
İhtimal
Birlikte sevdiğim şarkıları söylüyorsunuz
Notalarının yüreğime ok gibi saplandığını bilmeden

Ah bulut
Başkalarına yağmur yağdırırsın
Bana aşk
Yine rüzgârınla kokusunu getirdin
Odam kokuyor
Odam
Gözyaşı kokuyor
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Yağmuru elçi etti bulut
Toprakla kardeşliğine

Bir fırtınaydı oysa
Saklı göğsünde

Bulut toprağı bekledi gökte
Toprak bulutu yerde

Aşkına dayanamadı toprağın
Yağdı yere

İzi kaldı yağmurun torakta
Toprak kurudu uçtu göğe