Odam Şiiri - Ulya Erkman

Derbeder ruhumun
Derbeder odasi
Icimin aynasi
Kucuk odam

Yattigim oturdugum
Yedigim yemedigim
Guldugum agladigim
Kucuk odam

Gomulmus sanki
Butun omrum icine
Dile gelmis cocukluk
Genclik dolu umitle

Sonra gelir kaderin
Sira sira darbesi
Olur gecen gunlerim
Istirap hengamesi

Yasandikca bir bir
Omrumun hep caglari
Nasil dememki bu oda
Hatiralar mezari

Gomerken her an
Bir hatirayi buraya
Tek cicek diken yok
Bu kimsesiz mezara

Bir omrun olusu
Nasil sigarsa topraga
Sigdi benimde hatiram
Bu avuc ici odaya

Ey mechul dost
Kimsen birgun yatacak
Benim kucuk odamda
Birsey var sana yapacak

yapayanliz kalinca

Gomuludur gozlerim
Dort duvara tavana
Mihlidir bir hickirik
Odandaki sukuna

Umit isigi ile canlanan
Golgecikler sezersen
Ve butun bunlarla se
Artik beni seversen

Yaparmisin bilmemki
Soylesem istegimi
Koyarmisinki vazoma
Sevdigim cicegimi?

Sonra bir an durupta
Dermisin su sozumu
Bu kucucuk odada
butun bir omur gomulu