Odam Şiiri - Abdullah Çağlar

Yastığımın yanında iki kitap
Severim kendilerini
Bir de not kağıtları, ağrı kremi
Prize takılı şarj aleti ve telefonum
Dijital olduk çıktık be insan alemi

İki pencere
Yarıya kadar çekilmiş perdeler
Kapıda asılı duran
Bok değmiş mavi pantolon

Dolabın üstünde
Bir zamanlar sevgili, şimdi ise bir hiç olan
Baş harfi Senem olanın hediyesi
Ah be hiçim
Sen de kapitalist çıktın
Şu zalim ve dönek dünyada

Masada duran Atatürk imzalı yüzüğüm
Sahi atam
Sen ne kadar eleştirildin veyahut istismar edildin
Bizlere armağan ettiğin ülkende

Uzak gözlüğüm.
Seni unuttum sanma
O camlardan neler neler gördük biz

Bir de ben
115 kiloluk bir et parçası
İnsan denen varlık
Odasında koskocaman
Bir yalnızlık.